Bescherming en uitbreiding van dit type hooiland komt ten goede aan de purperreiger, bittervoorn en grote en kleine modderkruiper, allemaal N2000-soorten. Het project is gekoppeld aan werkzaamheden aan de N331 Zwartsluis-Vollenhove.
Kievitsbloemhooiland komt nog maar op een paar plekken in Europa voor. In Nederland vooral langs het Zwarte Water, rond Zwolle en op de oostoever van het Zwarte Meer. Daarbuiten langs de Loire in Frankrijk en op de Balkan. Hier groeit de wettelijk beschermde wilde kievitsbloem, een bolgewas waarvan het bloempje er uitziet als een hangend tulpje. Het duurt overigens acht jaar eer het plantje gaat bloeien. De wilde kievitsbloem stelt bijzondere eisen aan de waterhuishouding. Ze kan bijvoorbeeld slecht tegen verlaging van het grondwaterpeil. Voor verspreiding van de zaden – die op het water drijven – is het plantje afhankelijk van korte overstromingen in de winter.
N2000-project naar voren gehaald
Omdat kievitsbloemhooiland zo bijzonder is, staat in het Beheerplan Natura 2000 IJsselmeergebied dat kwaliteitsverbetering en uitbreiding van het areaal nodig zijn. Maar, zegt het beheerplan, dat is een project voor de langere termijn. Dat de uitvoering nu tóch naar voren wordt gehaald, heeft te maken met aanpassingen aan de N331. Deze provinciale weg tussen Zwartsluis en Vollenhove loopt over de winterdijk die aan de Groote Buitenlanden grenst. Van deze weg maakt ook langzaam agrarisch verkeer gebruik en dat gaat ten koste van de verkeersveiligheid. De oplossing voor dit probleem is gevonden in de aanleg van een parallelweg voor het landbouw- en fietsverkeer, aan de Zwarte-Meerkant van de dijk. Daartoe wordt een bestaand weggetje verbreed en de dijksloot gedeeltelijk gedempt. Naast de nieuwe sloot komt een zomerkade met daarnaast een slenk.
Andere waterhuishouding
Toen de provincie haar plannen bekendmaakte, heeft Natuurmonumenten erop aangedrongen de nieuwe sloot zó in te richten dat de kievitsbloem er optimaal van profiteert. En dat gaat gebeuren. De nieuwe sloot krijgt flauwe oevers, waar kievitsbloemen zich thuisvoelen. Ook komt er via een kanaaltje een open verbinding van de sloot met het Zwarte Meer, waardoor het gebied bij hoog water in de winter en het vroege voorjaar af en toe zal overstromen. Doordat de beheerder bovendien de onderbemaling in de zomer kan beëindigen, wordt het hooiland over de hele linie vochtiger, precies wat de bloem nodig heeft.
De ingreep knabbelt een stukje van het huidige natuurgebied af. Dat verlies wordt op twee manieren gecompenseerd: door verbetering van het leefgebied van de kievitsbloem en door inrichting van een stukje grond op een andere plek.
Win-winsituatie
Door goede samenwerking tussen overheden en beheerders is een integraal project ontstaan, met winst voor verkeersveiligheid én natuur. De wegwerkzaamheden zijn half april gestart. Als in 2015 de zomerkade gereed is, kan de sloot worden aangesloten op het kanaaltje naar het Zwarte Meer. Over een kleine tien jaar zijn – als alles goed gaat – de nieuwe kievitsbloemen in volle glorie te zien.